Coma

De differentiele diagnose van coma is breed.

Elke groep is weer verder op te splitsen.

Plan van aanpak

Voorop staat het veilig stellen van de luchtweg, de ademhaling en circulatie

Wanneer een glucose-infuus gegeven gaat worden, dan is het belangrijk te overwegen of de patienten een vitamine B1 deficientie zou kunnen hebben. Indien dat mogelijk is, eerst vitamine B1 geven en daarna pas het glucose infuus. Dit geldt dus niet voor een NaCL infuus.

Hypoglycaemie is een veelvoorkomende en behandelbare vorm van coma, het is dus belangrijk altijd snel de glucose te meten in het bloed. Tevens wordt er meer bloed afgenomen.

Nadat de ABC veilig is gesteld of tegelijkertijd wordt er geprobeerd informatie te verkrijgen van mogelijke omstanders of begeleiders.

Het onderzoek van een comateuze patient is kort en bestaat uit bepalen van een EMV-score, hersenstamreflexen en reflexen aan de armen en benen. Ook wordt er gekeken naar de ademhaling, de huid, het voorkomen van meningeale prikkeling (indien geen trauma) en het voorkomen van subtiele tekenen van epilepsie. Tot slot fundoscopie.

Indien hypoglycaemie niet de oorzaak is van het coma, zal een CT-scan nodig zijn om te kijken wat zich in de hersenen afspeelt. Veel voorzaken van coma zijn zichtbaar op een CT-scan. Hieronder enkele voorbeelden.

Indien de CT-scan geen afwijkingen laat zien, is het goed om ook een CT-Veneus te maken om te kijken of er sprake kan zijn van een sinustrombose.

Indien de CT geen verklaring geeft voor het coma wordt een lumbaal punctie verrichten om te kijken of er sprake is van een infectieuze oorzaak.

Indien de LP ook geen verklaring laat zien, zal een EEG gemaakt worden om te kijken of er sprake is van een (subklinische) status epilepticus.

Indien het EEG geen aanwijzingen voor epilepsie laat zien, is een MRI scan het aangewezen onderzoek.

Indien ook de MRI scan geen bijzonderheden laat zien, dan overweeg een toxicologische screening (eventueel eerder verrichten als de anamnese daar aanwijzingen voor geeft).

En denk aan zeldzame oorzaken zoals een auto-immuunencefaltis of een hypothyreodie of een tekort aan cortisol als oorzaak van het coma.

De behandeling van coma is er op gericht om alle lichaamsfuncties zo optimaal mogelijk te houden en om de oorzaak van het coma, indien mogelijk, weg te nemen.